Co wiesz o...
o akomodacji
Dzisiaj pogłębiamy temat związany ze wzrokiem a dokładniej z akomodacją.
Akomodacja to proces, któremu zawdzięczamy zmianę mocy optycznej soczewki.
Jej celem jest utworzenie ostrego obrazu obiektu na który patrzymy oraz utrzymanie tego obrazu na dołeczku środkowym.
Polega to na zmianie grubości soczewki wewnątrzgałkowej, a co za tym idzie na zmianie mocy skupiającej.
Jak do tego dochodzi?
Gdy patrzysz w dal - mięsień rzęskowy rozluźnia się a napinają się więzadła połączone z soczewką.
W konsekwencji staje się ona bardziej płaska - a jej moc skupiająca zmniejsza się (a).
Natomiast gdy patrzysz na obiekt znajdujący się blisko dochodzi do skurczu mięśnia rzęskowego - to doprowadza do rozluźnienia więzadeł - a w konsekwencji doprowadza to do zaokrąglenia się soczewki i zwiększenia się mocy łamiącej światło.
W jaki sposób dochodzi do tego od strony neurologicznej?
Akomodacja rozpoczyna się na skutek pobudzenia neurologicznego i jest sterowana przez jądro nerwu III okoruchowego (śródmózgowie).
Ten rejon mózgu odpowiada również za takie funkcje jak zwężenie źrenicy i ruchy konwergencji oczu.
Wyżej wymienione aspekty/ mechanizmy nazywane są wspólnie - triadą bliży (konwergencja, akomodacja, zwężenie źrenic)
Niewyraźny obraz który pojawia się w naszym polu widzenia jest bodźcem pobudzającym jądro kolankowate boczne.
W drugiej kolejności aktywowane są pol kory wzrokowej (17,18, 19) a następnie jądro nerwu III.
Ten rejon z kolei wysyła sygnał do zwoju mięśnia rzęskowego.
On z kolei wpływa na soczewkę i jej grubość poprzez mechanizm opisany powyżej.
Jeśli interesują się takie tematy przeczytaj nasze pozostałe wpisy aby dowiedzieć się więcej o systemie wzrokowym i jego wpływie na układ nerwowy.